Pomnik lotników RAF w Świnoujściu

Nalot, którego celem było unieszkodliwienie cumującego na Kanale Piastowskim krążownika „Lützow”, nie był pierwszą próbą tego typu. Poprzednie ataki, przeprowadzone 13 i 15 kwietnia 1945 roku, zostały udaremnione przez niesprzyjające warunki pogodowe. Udało się dopiero za trzecim razem, kiedy to 18 bombowców Lancasterów z 617 Dywizjonu RAF, wspartych przez 33 myśliwce Mustang z polskiego 133 Skrzydła Myśliwskiego dowodzonego przez ppłk Kazimierza Rutkowskiego, wzięło udział w akcji.

Warto podkreślić, że operacją dowodził płk John Emilius Fauquier, naczelny dowódca 617 Dywizjonu. Bombowce przenosiły znaczący ładunek: 14 ciężkich bomb typu Tallboy, każda ważąca 5,34 tony, oraz 48 bomb o wadze 500 kg każda. Samoloty wystartowały o godzinie 14 z lotniska w Woodhall Spa, by około godziny 17 rozpocząć bombardowanie z wysokości 4500 metrów, celując w miejsce kilka kilometrów przed cumującym okrętem. Pomimo licznej eskorty, niemiecka artyleria przeciwlotnicza zestrzeliła jeden z bombowców i uszkodziła dziewięć innych.

Nieszczęśliwie, samolot pilotowany przez mjr. Johna Leonarda Powella został trafiony w prawe skrzydło blisko silnika, co doprowadziło do pożaru i finalnie separacji skrzydła od kadłuba. Wrak maszyny spadł w Karsiborskim Lesie, nieopodal koszar Szkolnego Dywizjonu Ścigaczy. Zginęło sześciu członków załogi, w tym pilot i oficerowie. Los ppor. Williama Knighta, strzelca pokładowego, uznano za niepewny, pomimo że go nie odnaleziono.

Po wojnie, 2 marca 1949 roku, przy asyście Brytyjskiej Komisji Wojskowej, dokonano ekshumacji szczątków poległych lotników. Zostały one przewiezione do Poznania, gdzie spoczęły na cmentarzu Wspólnoty Brytyjskiej w Cytadeli Poznańskiej. Na miejscu dawnego grobu dziś stoi pomnik ozdobiony tylnym statecznikiem pierwotnego Lancastera, stanowiący trwały hołd dla ich odwagi i poświęcenia.